Kostiumowy

Jest rok 1333. Król Władysław Łokietek, zmęczony walką o zjednoczenie podzielonej na dzielnice Polski, umiera. Na tronie ma zasiąść jego jedyny żyjący syn – Kazimierz. Czy zdoła utrzymać z takim trudem zjednoczone królestwo? Serial „Korona królów”, którego akcja rozpoczyna się w 1325 roku, opowiada o kulisach władzy oraz kreśli losy jednego z najwybitniejszych władców w dziejach Polski. Mówi o wyzwaniach, którym musiał sprostać młody król, o jego sukcesach i słabościach. W tym - o jego kobietach walczących o serce Kazimierza i koronę królowej. Perypetie bohaterów są okazją do pokazania średniowiecza, które wbrew obiegowym poglądom nie było wcale mroczne i zacofane. Wawel był miejscem spotkań ludzi różnych kultur i rycerzy wielu narodów, a panowanie Kazimierza było początkiem budowania siły Polski i przekształcania słabego, rozbitego kraju w jedną z europejskich potęg, w silne i nowoczesne, jak na owe czasy, państwo. „Korona królów” to opowieść o naszych przodkach, którzy 700 lat przed nami musieli, tak jak my, podejmować trudne wyzwania, którzy ulegali takim samym, jak my, emocjom. Walczyli o dobre życie dla swoich dzieci i współtworzyli potęgę chrześcijańskiej Europy.

Początek XVI wieku. Leonardo da Vinci zostaje oskarżony o zamordowanie swojej muzy, Caterine da Cremony. Podczas przesłuchania snuje opowieść, w której ujawnia historie stojące za swoimi kolejnymi dziełami.

Serial przedstawia wydarzenia związane z oddziałem o kryptonimie „Pazur”, działającego w czasie II wojny światowej w Warszawie, w strukturach kontrwywiadu Komendy Głównej Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej. Jego pierwowzorem był słynny oddział bojowy kontrwywiadu o kryptonimie „Wapiennik", który powstał w 1941 r., a jednym z jego głównych zadań była likwidacja osób skazanych wyrokami sądów podziemnych. Wydarzenia, o których mowa w serialu zainspirowane zostały prawdziwymi akcjami, o których głośno było w okupowanej Warszawie. Głównymi bohaterami serialu są dwaj przyjaciele: dowódca „Pazura”, Leszek Zaręba, ps. „Onyks” i Tadeusz Korzeniewski ps. „Dager”. Pierwszy – sumienny i opanowany, idzie na akcje ze stuprocentową precyzją i skutecznością. Jednak z każdym dniem rosną w nim wątpliwości, co do moralnego wymiaru takiego postępowania, a wyrzuty sumienia coraz częściej nie pozwalają mu zasnąć. Drugi, wręcz przeciwnie. Okupacyjna rzeczywistość budzi w nim coraz większe pragnienie odwetu na Niemcach, legitymuje posługiwanie się złem w imię wyższych celów.

Fabuła serialu Pozłacany wiek rozpoczyna się w 1882 roku, kiedy to młoda Marian Brook po śmierci ojca przenosi się z wiejskiej Pensylwanii do Nowego Jorku, gdzie zamieszkuje ze swoimi staroświeckimi ciotkami Agnes van Rhijn i Adą Brook. Wiek pozłacany oznacza okres w historii Ameryki, kiedy to doszło do gwałtownego rozwoju przemysłu oraz intensywnego napływu imigrantów.

Rzymski generał Maximus powraca do domu po kolejnej udanej wyprawie wojennej. Zazdrosny o jego wpływy u cesarza, dziedzic tronu, Commodus, zleca egzekucję generała i jego rodziny. Cudem unikając śmierci, Maximus zostaje wzięty w niewolę i jest szkolony na gladiatora, co przysparza mu rosnącą popularność. Wraca do Rzymu, chcąc pomścić morderstwa syna i żony.

Zima 1327 roku. Do znamienitego opactwa benedyktynów w północnych Włoszech przybywa uczony franciszkanin, Wilhelm z Baskerville, któremu towarzyszy uczeń i sekretarz, nowicjusz Adso z Melku. Opat zwraca się do Wilhelma z prośbą o pomoc w rozwikłaniu zagadki tajemniczej śmierci jednego z mnichów. Siedem dni i siedem nocy Wilhelm i Adso spędzają w przeklętym a zarazem uduchowionym miejscu. Głębokie tajemnice muszą zostać odkryte. W tym celu bohaterowie muszą przekroczyć zakazaną bramę biblioteki-labiryntu. To porywający thriller, który przypomina nam, że przeszłość jest równie ekscytująca i nieprzewidywalna jak przyszłość.

Serial opowiada o grupie położnych w latach 50., które realizują swoje powołanie w zatłoczonym Londynie Wschodnim. Siostry zakonne i cywilne dziewczęta łączą codziennie siły by pomagać angielskim matkom. Jenny Lee przyjeżdża tam pracować, uciekając przed zawodem miłosnym i rzuca się w wir pracy.

Zdradzony przez Rzymian. Zmuszony do niewolnictwa. Odrodził się jako Gladiator. Klasyczna opowieść o najbardziej niesławnych rebeliantach Republiki. Oderwany od swojej ojczyzny i kobiety, którą kocha, Spartakus jest skazany na brutalny świat na arenie gdzie krew i śmierć są prominentną rozgrywką. Ale nie wszystkie walki toczą się na piasku. Zdrada, korupcja i urok zmysłowej przyjemności będzie stale testował Spartakusa. Aby przetrwać, musi stać się bardziej niż człowiekiem, więcej niż gladiatorem. Musi stać się legendą.

Scarlett O'Hara jest kapryśną córką właściciela posiadłości w Georgii i zakochuje się w Ashleyu Wilkes. On jednak zaręcza się z inną kobietą.

Kostiumowy film przygodowy, baśń fantastyczna czy może typowy film „płaszcza i szpady” z elementami komedii? Tak czy inaczej (albo i wszystko w jednym) to jeden z najbardziej znanych polskich filmów na Zachodzie. Źródłem adaptacji jest tu bowiem powieść szkatułkowa (taka, gdzie każda kolejna historia wywodzi się z poprzedniej) poety, żołnierza, filozofa i podróżnika Jana Potockiego, a która dopiero 34 lata po ukazaniu się we Francji doczekała się polskiego wydania. Powieść to równie niezwykła, jak niezwykły był jej autor. A opowiada o losach młodego hiszpańskiego kapitana, Alfonsa van Wordena, który jako potomek potężnego rodu ma się wykazać odwagą i honorem, a w zamian dowie się, do jak wielkich rzeczy został wybrany. Opowieść to mistyczna, z wieloznacznymi pytaniami o celu ludzkiej egzystencji, filozofią, ale i z racjonalną interpretacją humanistyczną. Zarówno nasz bohater, jak i widz, zostają zmuszeni do myślenia, do opowiedzenia się za którąś z interpretacji. W całej tej fantastyczno-mistycznej otoczce opowieść ta dotyczy bowiem rzeczy bardzo ważnych dla każdego człowieka.